Dallar kiraz, hava sıcak, yaz canım

Çiçekli'deki bahçenin en güzel mevsimi geldi. Erikler kocaman ve mahoş. Kirazlar dallardan sarklamaya başladı. Can ve Ada'ya kiraz toplamasını gösterdik. Kirazdan tutup asılınmayacak, sapının dalla birleştiği yerden kopartılacak. Sapları da kovaya girecek. Ada daha sorumluluk bilinciyle topladı. Can bir kaç tane toplayıp yeme derdinde.

Baba ve Oğul

Baba ve oğul ilişkisi tarif edilemez bir şey. Bunu en iyi fotoğraflar anlatır.

Yıl 1969. Baba ve oğul Apollo 11'in göğe yükselişini izliyorlar. Böyle tarihi bir olayı beraber izlemekten daha güzel ne olabilir ki

Kitap okuma

Bizim çocuklar gün boyu televizyon açılmadığından onları meşgul tutmanın bir yolu onlara kitap okumak. Kitap okumayı bir tutku derecesinde bağlı olan ve maaşımızın bir bölümünü kitaba yatırım yapan anne baba olarak onlara kitap okuma alışkanlığı kazandırmak da en büyük temennilerimizden birisi. Kitaplarla ilgili deneyimlerimizi paylaşalım.

Farklı doğum günlerinde doğan ikizler

Can ve Ada'dan hangisinin önce doğduğu bize en sık sorulan sorular arasında . Sanırım insanlar insanların saati saatine aynı yaşta olan iki kardeşi algılamaları güç oluyor. Bizimkiler arasında sadece iki dakika var. Can kapıya yakın olduğu için önce çıktı. Bu iki dakika farkta bile hangi çocuğun daha büyük olduğu ile ilgili iddiaalar oluyor. İkiz doğumları ile ilgili hayli ilginç durumlar var.

Bakla ayıklamak

Çocukları kısa süreliğine bile meşgul tutmanın en güzel yollarından birisi onlara sorumluluk vermek. Hem oyalanıyorlar hem öğreniyorlar hem de işe yaramış olmanın mutluluğu oluyor. Ali dedesinin bayıldığı ekşili iç bakla salatası için epeyce bir bakla ayıklamak gerekti. Can ve Ada'nın koyduğu katkılarla bakla hızlı bir şekilde ayıklandı. Yapabildikleri ölçüde bazı işleri çocuklara devretmek onlara hem beceri kazandırıyor hem de işleri azaltıyor. 

Can'ın ayıkladıklarına bir daha bakmak lazım.

Tam bir işbirliği.

Babaanne usülü play-doh

 

Bu yaşta çocukların konsantrasyonları kısa süreli oluyor maalesef. Onları sürekli oyalamak için 10 dakikada bir değişen bir meşgale bulmak lazım. Bir şeyin parayla alınmayıp evdeki imkanlarla yapılabileceği geleneğinden gelen babaannesi onlara gerçek oyun hamuru hazırladı. Çocuklar hamurun un ve su karışımdan olduğunu ve oklavanında hamuru inceltmek için kullanıldığını öğrendiler.

Bizim küçüklüğümde tüm hamur işi gıdalar masumdu. Kolesterol, şeker, kilo falan bilmeden  bol bol bol yapılır yenirdi. Annem hep aynı kurabiye kalıplarıyla keserdi. Kalıplar Avrupadan falan gelmiş olacak ki Noel baba şekilli kalıbını uzun yıllar anlamlandıramadık. O zamanlar Noel baba bu günkü gibi meşhur biri değildi. O kurabiye kalıplarından çıkmış binlerce Kurabiye yemişimdir.  İste o kurabiye kalıpları ile şimdi bizim çocuklar hamur kestiler.

Tabi ki 10 dakika sonra çocuklar sıkıldı. Yine atmayıp saklama geleneğinden gelen babaanne tarafından hamur bir başka zaman oynanmak üzere poşete konup buzdolabında saklandı.

 

 

Geçmiş olsun, anane!

Anne babanın çocuklar üzerinde çok emeği vardır kuşkusuz. Hele durum ikizler olunca sadece bizler ve bakıcımızın yardımı yeterli olmuyor. Hayatlarını yeteri kadar bize adamış, ömürlerini tükettiğimiz annelerimiz yaşlılık, ağrı, sızı ve hastalık demeden torunlarla ilgilenmek için atılıyorlar. Bu tarif edilmez bir sevgi ve sorumluluk duygusu. Biz şanslıyız çünkü anne annemiz çok yakınımızda. Torunların ve bizim ihtiyaçlarımızla ilgilenirken bir taraftan da ikizlerin yaramazlıklarını hoş görmek ve zaman zaman da oyunlarının parçaları olmak zorunda. Bizim annelerimiz çocuk yetiştirmenin gizli kahramanları. Torun sevmenin ötesinde fiziksel güçlerini zorluyorlar onlar için.

Bu dünyada 70 ilk bahar görmüş anne annemiz sevgili Fatoş'umuzu beyninde oluşan pıhtıdan hastaneye yatırdık. Ne garip yılların dev gibi sorunlarının deviremediğini minicik bir pıhtı devirebiliyor.

Annemiz konuşamıyor ama bizi görünce gülümsüyor. Gördüklerin ne kadarını algılıyor ya da anlamlandırıyor bilmiyoruz ama torunlarını düşündüğünden eminiz. Bensiz onlara nasıl bakılıyor diye kaygılanıyor bile olabilir. Sevgi, bir hayatı sevdiklerine adamak onlar için.

Bir an önce iyileşip torunlarına kitap okuyacağı günleri dört gözle bekliyoruz. Geçmiş olsun, bir an önce iyileş ve aramıza dön, anane!