Münevver Teyze'ye veda

İkizlerin kreşe başlamalarına karar vermemizle beraber evimize gelen çocukların bakımından sorumlu Münevver teyze'mizin görevi de bitmiş oldu. Çocuklarla ilgili en zorlandığımız durumlardan birisi bir bakıcı bulmak olmuştu. İnsanın kendinden daha çok değer verdiği çocuklarını başka birine teslim etmek kolay bir şey değil.

Bir bu konuda oldukça şanslı sayılırız. Çocukların okula başlamasına kadar geçen 3 yıla yakın zamanda sadece 2 bakıcıları oldu. İlk bakıcıları Şenay abla sağlık nedenlerinden dolayı devam edemeyeceğini söylediğinde bizim yine başa dönüp tekrar güvenilir birilerini bulma arayışlarımız başladı. Mahallemizden daha önce tanıdığımız Münevver abla yaklaşık 1 sene çocuklar için geldi.

Bakıcı bulmakla ilgili aslında bakılması gereken bir kriter var: Çocukları sevmesi ve çocuklarında onu sevmesi. Münevver ablayı çocuklar çabuk benimsediler ve sevdiler. Çocukları bakan bakıcaların bunu sadece para için yapmaması gerekiyor. Çocuklarla iyi bir bağ kurması da önemli.

Konuşmalar

Ada: Biz kovayla denizden su taşıyacağız, ama çok su taşımayacağız.
Baba: Neden?
Ada : Çünkü denizdeki su biterse, biz yüzemeyiz.
----

Meğerse...

Can sabah erken kalkmış. Sabahları pek konuşma ruh halinde olmuyorlar ama Can sanırım gördüğü rüyadan olsa gerek bir olayı anlatıyor. O kadar uyku sersemi ki konuşması çok anlaşılmıyor.

Gerçek steteskop gerçek deneyim

Ada'ya doğum günlerinde bir doktor seti hediye etmişlerdi. Çocuklar onu ertesi gün parçalarına ayırdılar tabiki. Hiç bir şeye yaramayan oyuncak steteskop Ada'yı kesmedi. Ben de medikalciden gerçek steteskop aldım. İşin komik tarafı 10 TL ye aldığım Çin malı gerçek steteskop oyuncağından daha ucuz. Birbirlerinin kalp atışlarını dinlediler. Şunu anladım ki çocuklar gerçek deneyim yaşamak istiyor. Bazen sadece oyuncak kalıplarının dışına çıkmak gerek. Gerçeği varken ve denemesinde bir tehlike yoksa gerçeğini yaşatmak lazım. Sanal dünya yerine gerçek dünya olduğu olduğu gibi.

Nihayet Can da tuvaletle tanıştı

İkizlerle ilgili her şeyin paralel bir şekilde halledilebileceği ile ilgili bir öngörüm vardı. Bir alışkanlık kazandırma konusunda birisini halledersek diğeri de arkasından gelir diye düşünüyordum. Ne de olsa bir kardeşin her gün görüp örnek alacağı birisi var. Teori böyle olsa da pratikte böyle olmadığını yaşadığımız örneklerle anladım. İkizler temelde neredeyse aynı doğmuş olsalar da tamamen farklı insanlar olduğunu unutmamak lazım. Can Ada'dan 2 ay sonra yürümeyi öğrendi mesela.

Ada'nın uyku halleri

Çocukları akşam 9 gibi yatırıyoruz ve uykuya dalıncaya kadar onlar bizi çağırmadıkça odalarına gitmiyoruz. Bazen uyumak istemiyorlar ve bir bahane bulup bizi çağırıyorlar. Bazen de kendi aralarında sohbet ediyorlar. Uzun bir süre böylece zaman geçirdikten sonra nihayet uykuya dalıyorlar. Üstlerini örtmek için odalarına gittiğimizde onları komik pozisyonlarda yatar bulduğumuzu daha önce yazmıştım.

2014 yılı deniz mevsimini açtık

Son zamanlarda evdeki işlerden ve sorumluluktan dolayı çocukları gezdirmeye imkan olmadı. Haliyle çocuklar evde sıkıldılar. Pazar günü her şeye rağmen evden çıkıp bir günlüğüne de olsa uzaklaşmak istedik. Çok sevgili Bora-Neşe'de bizi yazlıklarına davet etti. Ada'ya hava güzel olursa denize girebileceğini söylediğimizde çok sevindi.