Bu yaşta çocukların konsantrasyonları kısa süreli oluyor maalesef. Onları sürekli oyalamak için 10 dakikada bir değişen bir meşgale bulmak lazım. Bir şeyin parayla alınmayıp evdeki imkanlarla yapılabileceği geleneğinden gelen babaannesi onlara gerçek oyun hamuru hazırladı. Çocuklar hamurun un ve su karışımdan olduğunu ve oklavanında hamuru inceltmek için kullanıldığını öğrendiler.
Bizim küçüklüğümde tüm hamur işi gıdalar masumdu. Kolesterol, şeker, kilo falan bilmeden bol bol bol yapılır yenirdi. Annem hep aynı kurabiye kalıplarıyla keserdi. Kalıplar Avrupadan falan gelmiş olacak ki Noel baba şekilli kalıbını uzun yıllar anlamlandıramadık. O zamanlar Noel baba bu günkü gibi meşhur biri değildi. O kurabiye kalıplarından çıkmış binlerce Kurabiye yemişimdir. İste o kurabiye kalıpları ile şimdi bizim çocuklar hamur kestiler.
Tabi ki 10 dakika sonra çocuklar sıkıldı. Yine atmayıp saklama geleneğinden gelen babaanne tarafından hamur bir başka zaman oynanmak üzere poşete konup buzdolabında saklandı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder